Quilting met Marleen

Ik wil je even meenemen naar mijn moeder, Marleen, in Zeeland. Marleen is sinds twee jaar ernstig ziek, de artsen vertelden haar in maart 2018 dat ze als de wiedeweerga een notaris aan haar bed moest laten komen omdat ze nog maar een paar weken of maanden te leven zou hebben. Nu is dat toch een beetje anders gelopen, want ze is er nog. We hebben het deze twee intense jaren reservetijd heel erg goed gehad met elkaar. Die tijd loopt nu wel echt op zijn eindje, en Marleen verblijft sinds een paar dagen in een hospice, waar ze liefdevol wordt verzorgd.

Marleen maakt al ruim 25 jaar patchwork en quilts. Daarvoor naaide ze altijd de prachtigste kleding voor haar 4 kinderen, de kleinkinderen en voor zichzelf, en ze heeft zelfs voor een bedrijf nog een flink aantal jaren jurken genaaid. En sinds ergens begin jaren 90 maakt zij quilts. Een hobby waar ze haar hele ziel en zaligheid in kwijt kan. Zelfs nu ze ziek is, quilt ze nog.

In de jaren dat ik het soms best moeilijk vond om vertrouwelijk met mijn moeder te praten, konden we het wél altijd heel goed vinden als we spraken over het maken van dingen. Patronen laten zien, uitzoeken, ideeën uitwisselen. Elkaar inspireren, over welke stofjes wel en welke stofjes niet. Het maakte helemaal niet uit dat ze een hele andere smaak had. Een gezamenlijke passie is altijd heerlijk om over te praten.

Betekenis

Nu ik door de zorg voor haar veel vaker in Zeeland ben, zie ik wat een grote plaats patchwork en quilts in haar leven innemen. Er zijn afspraakjes met quiltvriendinnen, tochtjes naar quiltwinkels en tentoonstellingen, quiltmiddagen met haar groepje, en er zijn quilts die nog even afgemaakt moeten worden. Van haar allermooiste lapjes die ze jaren bewaarde omdat die eigenlijk té mooi waren om erin te knippen, moet nu dan toch ook nog even snel iets gemaakt worden. Er komt een vriendin langs met een half affe quilt om er iets over te vragen. Er worden patronen uitgewisseld. Er wordt geshowd. Er worden quilts uitgedeeld aan kleinkinderen die in het buitenland wonen, zodat die nog met een warme hand kunnen worden gegeven.

Ontroering

Nieuwe quilts worden nog even gemaakt voor achterkleinkinderen die nog niet eens in de pijplijn zitten. — Zo kreeg ik zelf destijds een handgemaakt smokjurkje bij de geboorte van mijn eerste dochter, dat mijn toen al lang overleden oma had gemaakt voor mijn kind, jáááren voordat ik over kinderen nadacht. Wat een ontroering, mijn oma was er zo weer even bij.—

Ik geniet van al het moois dat deze bezigheid mijn moeder ook nu nog biedt. Patchwork en quilting heeft zoveel diepere lagen. Je maakt iets met je handen, je ziet snel resultaat, het heeft een sociale functie, het is ‘nuttig’ in de zin van dat je een gebruiksvoorwerp maakt, je maakt iets waar iemand iets aan heeft, je kunt het weggeven, je kunt ervan genieten, je kunt er trots op zijn, en het is creatief.

Er kwamen tot vorige week 2 jaar lang dagelijks lieve zorgmedewerkers haar huis in, en het quilten is ook met hen steeds een prachtig gespreksonderwerp, ‘oh mevrouw zit weer lekker te quilten’. Marleen heeft haar muren ook vol hangen met kleine wandquiltjes, dus daarover kan door de verpleging ook heerlijk gediscussieerd worden, ‘ik vind deze de mooiste, en jij die toch?’

Nu ik zoveel dagen bij haar ben, bereid ik meestal thuis ook een naaiwerkje alvast voor om mee te nemen, zodat ik gezellig mee kan patchen. De laatste maand help ik vooral bij het afmaken van haar eigen projectjes nu het niet meer zo goed lukt. En haar enthousiasmeren, dat lukt ook supergoed. Alle half-affe blokjes hang ik op de muur, haar ‘design-wall’, zodat ze ziet wat ze allemaal al wél heeft gemaakt.

Slow Stitching

Ik ben al een tijdje bezig met het maken van een online cursus om het quilten met de hand op mijn manier door te geven. Ik ben een enorme fan van naaien met de hand en met Slow Stitching, zo noem ik dat, wil ik je zo graag laten zien hoe tof en easy dat is.

Door de ziekte van mijn moeder duurt het allemaal iets langer dan ik had gepland, maar ik wil je alvast vertellen dat er iets heel leuks aan komt. Wil je ook op de hoogte worden gehouden van de ontwikkelingen van Slow Stitching? Je kunt je aanmelden via mijn website, www.margreethvandijk.nl.

Dan zal ik je af en toe een update berichtje sturen, niet vaker dan 6x per jaar. Er komt in ieder geval eerst een starterscursus, daarna volgen er nog allerlei leuke andere trainingen met filmpjes en hele duidelijke uitleg in een prachtige online leeromgeving. Ik zie het al helemaal voor me en ik heb er super veel zin in om je straks helemaal wegwijs te maken in de wereld van het slow stitchen. Maar eerst nog even zoveel mogelijk genieten met m’n moeder en haar patchwork.

PS: inmiddels is mijn moeder overleden. Bij haar afscheid lag haar laatste quilt op de kist gedrapeerd.