Deze quote van de Amerikaanse quiltster Gwen Marston geeft precies aan waar om gaat. Veel vrouwen worstelen met perfectie. Toen ik net begon met het maken van patchwork hoorde ik over de 'quiltpolitie'. Daar doen we hier natuurlijk niet aan. 'Hoe het hoort' is zó niet waar het om draait. Het gaat om de lol van creatief iets tofs maken met je handen.

Ga ondervinden dat dit ambacht niet moeilijk is, en ontzettend leuk om te doen. Ontdek wat het voor je doet, als je met je handen iets tastbaars maakt. Iets creatiefs maken en het resultaat is een fijne deken om onder te kruipen op de bank, een kussen, of een babydekentje om cadeau te geven.

De cursussen van Slow Stitching staan voor met de hand, op een intuïtieve manier meditatief lapjes aan elkaar maken tot een tastbaar object. Die aan elkaar gemaakte lapjes 'sandwich' je daarna met een tussenlaag van zachte katoen en een achterkant. Vervolgens rijg je de lagen aan elkaar en dan maak je er een rand eromheen, en voilà. In de Startcursus komen alle stappen daarvoor aan bod. In fase 2, de fase waarbij je de lapjes aan elkaar stitcht, behandel ik in de Startcursus de 'klassieke' manier van lapjes aan elkaar zetten. Daarbij meet je lapjes af met een malletje. Waarom? Omdat het handig is als je weet hoe dat werkt. Om het daarna ook los te kunnen laten. Of niet. Net wat jij fijn vindt.

Ook zonder precies afmeten kun je patchwork maken. Dat is quilten zonder regels, centimeters en linialen. Deze vrije manier heet improvisational, improv, liberated, wild of intuïtief. Dit 'wilde quilten' komt aan bod in mijn nieuwste cursus.