
Making Practice
Creativiteit speelt een grote rol in mijn leven. Ik associeer dat niet met het hebben van een ‘hobby’, nee, helemaal niet, juist niet! Voor mij staat creativiteit vooral voor een ‘way of life’. In het Engels zeggen ze dat zo mooi, een Making Practice. Je kunt met alles in je leven creatief omgaan, het houden van het proces, en of dat nu iets maken is, iets koken, of repareren, of vul maar in. En natuurlijk horen daar ook de imperfecties bij.

Vroeger bij mij thuis werd eigenlijk alles gemaakt. Of dat nu kleding naaien was of een kerstbrood bakken. Soms vast ook uit zuinigheid, maar vooral omdat het zoveel lol geeft, je kunt je hart en ziel erin leggen. Je kunt iets maken om te geven aan iemand, je kunt iets maken in huis, iets repareren, iets nieuws, of van niets, iets maken. Alles eigenlijk. Je verdiepen in hoe iets in elkaar zit, en dan helemaal uitvogelen en op jouw manier het ook gaan proberen. Daar kan ik mezelf helemaal in verliezen. Nee, dat prachtige handwerk wat mijn oma kon maken, zoals het smokwerk op de foto, of de blouses die mijn moeder maakte, zo mooi zal ik het nooit kunnen. De precisie die je daarvoor nodig hebt, dat kan ik niet. En dat is oké. Er zitten wel hele mooie herinneringen aan, zoals dat ik op mijn kraambed een smokjurkje kreeg voor mijn pasgeboren dochter, gemaakt door mijn oma. Zeven jaar na haar overlijden… <3 ! Blijkbaar had ze in de jaren daarvoor bedacht dat als ik ooit een kindje zou krijgen, ze alvast zo’n befaamd smokjurkje voor mij zou maken.

Toen mijn twee grote dochters nog meisjes waren, en we 7 jaar op Texel woonden, werd die creatie-spier enorm aangesproken. Wat hebben we veel gemaakt samen. Ons vorige huis werd de eerste twee jaar gemeubileerd verhuurd, dus het leuke oude huis op Texel werd gevuld met meubels en spullen uit de kringloop. En daar was echt geen kekke kringloop met hippe spullen, het was eigenlijk gewoon oude meuk. Ook prima, en tof om te ontdekken dat dat allemaal echt niet belangrijk is. En dat het ook mogelijk is om je huis zo te maken dat je je er fijn in voelt. De foto aan het begin van deze blog is ook mijn screensaver. Als ik kijk naar die foto dan word ik blij, omdat ik denk aan de meisjes die rondrennen rond het huis.
Ik geloof enorm in de kracht van handgemaakt. Het liefst puur, authentiek, simpel, en ja, ook vrolijk. Ik wil er blij van worden. Vorige week zag ik in een winkel dit gehaakte bloemetje op een trui. Ik dacht ineens terug aan dat ik dat soort bloemetjes ook naaide op shirts voor mijn dochters. Kijk, daar word ik nou blij van. Simpel en leuk. Je kent de Scandinavische trend vast wel, met de mooie woorden HYGGE, LYKKE, LAGOM. Of het Spaanse ALEGRIA. Het heeft er allemaal mee te maken. Met aandacht en focus iets maken, vertragen, lichter leven, Slow Living. Het heeft voor mij allemaal met je Making Practice en creativiteit te maken.

Sinds een jaar of 15 maak ik ook patchwork en quilts, en dat doe ik met de hand. Dat vind ik zo’n mooi ambacht. Het wordt hier meestal met de naaimachine gedaan, ook leuk, maar daarvan verhoogt mijn hartslag. Dat ambacht wil ik het liefst iedereen leren. Ik heb inmiddels 3 online cursussen ontwikkeld waarin ik laat zien hoe je dat stap-voor-stap doet, patchwork maken met de hand.
Lapjes steekje voor steekje aan elkaar naaien, iets leukers kan ik niet bedenken. En dat je daar je eigen symbolen, je verhalen en herinneringen in kunt verwerken, door stoffen te gebruiken die voor jou betekenis hebben. Betekenis is iets wat je er zelf aan geeft.
Wat vind jij leuk om te maken, en waar word jij blij van?
